ถึงศิษย์รัก… อ.พูลศักดิ์ เทศนิยม
เมื่อให้นึกถึงครูผู้สอนวิชาคณิตศาสตร์ ผู้ที่ทำให้วิชาที่ว่ายากกลายเป็นเรื่องที่เข้าใจง่าย และทำให้พวกเราหลายๆ คน สามารถผ่านสนามสอบเอนทรานซ์มาได้อย่างสบายชิวๆ จนเอนทรานซ์ติดในคณะดีๆ และประสบความสำเร็จกันในวันนี้ คนแรกๆ เลยที่เราจะนึกถึงคงจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก อาจารย์ผู้ชาย ผู้มีรูปร่างสูงยาว พูดจาเป็นมิตรและเป็นกันเองคนนี้ เขาคือ อาจารย์พูลศักดิ์ เทศนิยม หรือที่พวกเรารู้จักกันดีในนามว่า อาจารย์โอ๋ นั่นเอง
อาจารย์พูลศักดิ์ เทศนิยม
ก่อนอื่นเลยเรามาทำความรู้จัก อ.โอ๋ กันอย่างเป็นทางการกันสักเล็กน้อย
อาจารย์พูลศักดิ์ เทศนิยม เริ่มทำงานตั้งแต่ปี พ.ศ. 2511 จนถึงปี พ.ศ. 2556 รวมทั้งสิ้น 45 ปีโดยเริ่มสอนวิชาคณิตศาสตร์ในระดับชั้น ม.ต้น และเลื่อนระดับมาสอนต่อในระดับชั้น ม.ปลาย จนกระทั่งเข้ารับตำแหน่งผู้อำนวยการ (ผอ.) จนกระทั่งเกษียณอายุ
หลังเกษียณอายุ อาจารย์ได้เป็นที่ปรึกษาให้กับบริษัทฟิกโก้ รวมถึงเป็นผู้ริเริ่มโครงการ Educa ซึ่งเป็นโครงการมหกรรมการศึกษาเพื่อพัฒนาวิชาชีพครูของระบบการศึกษาของประเทศไทย ซึ่งโรงเรียนสาธิตของเราได้เป็นเจ้าภาพที่แรก โครงการนี้อาจารย์ได้เริ่มทำตั้งแต่สมัยที่ท่านยังดำรงตำแหน่ง ผอ. และ พัฒนาเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน
ความประทับใจในโรงเรียนแห่งนี้
อาจารย์กล่าวว่า โรงเรียนแห่งนี้เปรียบเสมือนบ้านอีกหลังของครู เพราะครูแทบจะใช้เวลาทั้งชีวิต กิน-อยู่-นอน ในโรงเรียนแห่งนี้ เนื่องด้วยครูเป็นคนจังหวัดนครปฐม เพราะฉะนั้นการเดินทาง ไป-กลับ จึงไม่สะดวกนัก ด้วยพื้นที่ตรงนี้สมัยนั้นยังเป็นทุ่งนา เราจึงไม่ได้เดินทางไปไหนมากนัก ใช้ชีวิตกันอยู่ในโรงเรียน สอนเสร็จก็จะมีเพื่อนครูผู้ชายที่เป็นก๊วนเดียวกัน เราถูกเรียกขนานนามกันว่า “ชาวฟ้า” เพื่อนที่อยู่ด้วยกันที่นี่ ตอนนั้นมีทั้ง อ.เลื่อน อ.จรัญ และ อ.อนุพงศ์ ดังนั้นความผูกพันที่เกิดขึ้นที่นี่จึงเป็นเสมือนบ้าน และเพื่อนครูจึงเป็นเสมือนครอบครัว
วีรกรรมของลูกศิษย์ที่อาจารย์จำได้ไม่ลืม
ครูต้องบอกเลยว่ามีเยอะมาก แต่ถ้าจะให้เจาะจงก็คงจะไม่มี ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องทะเลาะเบาะแว้งของเด็กทั่วๆ ไป ซึ่งก็เป็นไปตามวัยนั่นเอง ในความรู้สึกของอาจารย์นั้นลูกศิษย์ทุกคนก็เปรียบเสมือนลูก เมื่อลูกมีปัญหาพ่อก็พร้อมจะรับฟังและช่วยหาหนทางที่ดีให้ลูกได้เดินไปถูกทางอยู่เสมอ อย่างลูกศิษย์คนนึง เค้าเป็นนักการเมือง เค้าก็ให้ครูเป็นที่ปรึกษา รู้สึกดีใจนะ เวลาที่เค้ามาปรึกษาเรา เห็นเรามีความสำคัญ แล้วพอได้เห็นว่าเค้าได้ดี ได้ไปอยู่ในกระทรวง เราก็ดีใจ ดีใจที่เค้านึกถึงเรา และเห็นเราเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้เค้าอยู่เสมอ
สุดท้ายอยากให้อาจารย์ฝากอะไรถึงลูกศิษย์
อาจารย์ไม่เคยลืมช่วงเวลาดีๆ ที่เคยสอนลูกศิษย์ทุกคนเลย อาจารย์รู้เพียงว่าตลอดระยะเวลาการสอนมันเต็มไปด้วยความรักและความผูกพันที่อาจารย์ได้มอบให้แก่ศิษย์ รายละเอียดทั้งหมดนั้นมันประทับฝังอยู่ในใจ มันอยู่ข้างในลึกๆ อาจารย์ดีใจนะที่พวกเรายังคงคิดถึงและยังจดจำอาจารย์ได้เช่นกัน ขอบคุณที่มาเยี่ยมมาหา อาจารย์รู้สึกตื้นตันและซึ้งใจ มันเป็นความสุขที่เกิดขึ้น ความสุขที่ว่านั่นเกิดจากการฟื้นความรู้สึกที่เราเคยมี ที่เราเคยเป็น ไม่ใช่ว่าเกิดแค่เพียงชั่วครู่นะ กับครูความรู้สึกนี้มันจะคงอยู่เป็นอีกหลายๆ เดือนเลย ดีใจที่ลูกศิษย์ยังคงระลึกถึง
แม้ว่าเวลาจะผ่านมานานความทรงจำที่ลูกศิษย์มีต่ออาจารย์ ภาพการสอนด้วยลีลาที่สนุกสนาน น้ำเสียงที่เรียกลูกศิษย์ว่า “ลูก” ทุกคำ ด้วยความเอ็นดู ยังเต็มไปด้วยความอบอุ่นอยู่เสมอ ทางสมาคมศิษย์เก่าสาธิต ประสานมิตร ต้องขอกราบขอบพระคุณ อาจารย์พูลศักดิ์ เทศนิยม มา ณ ที่นี้ ค่ะ
